شیوع:

بیشتر در کوکان کم سن افراد سنین بلوغ و زنان رخ می دهد.نسبت ابتلا زن به مرد:5/2 به 1 است!!!!شیوع این بیماری حدود یک درصد جامعه است.

شرایط زمینه ساز:

در 25 درصد موارد موقعیت‌ های پراسترس زندگی، زمینه ‌ساز شروع این بیماری است.
استرس‌های‌ روانی‌ در شروع‌ تریکوتیلومانیا نقش‌ دارند. بیماری‌ افسردگی‌ با تریکوتیلومانیا ارتباط‌ زیادی‌ دارد و بسیاری‌ از افراد دچار این‌ حالت‌ از افسردگی‌ رنج‌ می‌برند.
شکایات در طول دوره های غیرفعال کلاس درس -در حین مشاهده تلویزیون-یا در بستر قبل از خواب بروز می کند.
شما به ندرت این رفتار را می بینید.ارتباط بسیار نزدیک با مشکلات خانوادگی و مدرسه دارد.در مواردی با حسادت میان خواهر و برادر ها یا یک رابطه مختل والدین و کودک رخ می دهد.

نواحی درگیر:

مو به دور انگشت پیچانده می شود و کشیده شده و مالش داده می شود تا بیرون بیاید یا بشکند.
محل مورد علاقه منطقه دو طرف بالای پیشانی است که بسیار در دسترس است اما نواحی دیگری چون ابرو و مژه و بازو ، ریش، سبیل و حتی ناحیه تناسلی را در بر می گیرد.

علایم:

ناحیه مبتلا حدود نامنظم و زاویه دار دارد و تراکم مو عمدتا کم است اما هیچ گاه خالی از مو نمی شود.موهای شکسته و متعدد با طول های نابرابر به طور بدن ترتیب و اتفاقی در محل درگیری انتشار یافته اند.مویی که بیشتر از نیم تا یک سانتیمتر رشد کند می توان با دست گرفت و کشید.
در این بیماری تمام موها در فاز فعال رشد قرار دارند.

عوارض:

در درجه اول به دلیل ایجاد ظاهر زشت، شخص از حضور در جمع امتناع می ‌کند و مجبور به استفاده از کلاه(در آقایان) و روسری دائمی(در خانم‌ها) می ‌شود.
در درجه دوم، بیمار خود را سرزنش می‌ کند که با احساس گناه همراه است و موجب افسردگی وی می ‌شود.
گاهی بیمار هم ‌زمان با کندن مو، عادت به خوردن آن پیدا می ‌کند که موجب بروز عوارض گوارشی و حتی سوء تغذیه می ‌شود.

درمان:

در صورتی که فرد زود اقدام به درمان کند، در کمتر از یک سال بهبود می ‌یابد، ولی اگر دنبال درمان نرود ممکن است تا 20 سال هم طول بکشد.
توصیه می ‌شود درمان به طور مشترک به وسیله روان ‌پزشک و متخصص پوست انجام شود.
بسیاری از بیماران از نظر روانشناسی وضعیت پایداری دارند و تنها نیازمند این هستند که مشکل انها توسط پزشک فهمیده شود.بسیاری از این موارد خود به خود برطرف می شوند.
به والدین توصیه می شود که حواس کودک را در زمان کشیدن مو منحرف کنند.این مشکل را قبول کرده و نقش قضاوت کننده و تنبیه کننده نداشته باشند.

الف:درمان رفتاری شناختی :
در نوع این درمان عاملی که باعث ایجاد رفتار کندن مو می شود را پیدا کرده و به فرد آموزش می دهند که رفتاری جایگزین را در هنگام ایجاد آن عامل انجام دهد . این درمان می بایست توسط فرد متخصص انجام شود تا بهترین بهره را بدهد . بسیاری از افراد با تغییرات ساده مثل بانداژ کردن انگشتان یا یادداشت موارد کندن مو و یا تغییر مکانی که باعث ایجاد این رفتار می شود ، بهبود می یابند.یک مثال بسیار عملی این است که فرد مثلا عروسکی که پر از مو است در کنار خود قرار دهد و در زمان استرس اقدام به کندن موی ان بکند!!پوشیدن دستکش زمان خواب بسیار مفید خواهد بود.

ب:درمان دارویی :
داروهای بسیاری در درمان این اختلال به کار گرفته شده است . برخی بیماران با استفاده از دارو به کلی کندن مو را کنار گذاشته اند و برخی نیز به کلی آن را بی اثر دانسته اند. به هر روی دارو درمانی نیز می بایست تحت نظر مستقیم متخصص انجام گیرد .

کلیلنیک تخصصی ترمیم موی پدیده جوان با روش HRP میتواند به این بیماران کمک کند تا موهای از دست رفته را دوباره به دست آورند.